Mwoehahaha!
Het gelach klonk niet als 'Mwoehahaha'. Helaas.
'Mwoehahaha', daar kan ik inmiddels wel tegen. Eerlijk gezegd had ik gehoopt op 'Mwoehahaha'. Want 'Mwoehahaha' wil zeggen dat je met een boosaardig genie te maken hebt, en boosaardige genieën hebben altijd ingewikkelde plannen waarin met alles rekening wordt gehouden. Op één ding na, meestal, en dat ene ding is dan iets wat heel erg eenvoudig is en wat eigenlijk iedere zot zou bedenken. Met je hand de antenne afbreken van de moord-robot, bijvoorbeeld. Of suiker gooien in de benzine van de auto waarin de alles vernietigende laserstaal is ingebouwd. Of gewoon het boosaardige genie buiten westen slaan.
Boosaardige genieën zijn meestal zó slim dat ze al lang niet meer aan eenvoudige oplossingen denken. Die vinden ze beneden hun waardigheid.
Dus als je in het donker in een vreemd pakhuis loopt, omringd door bommen en struikeldraden, en je tegenstander heeft alle tijd gehad om zich voor te bereiden terwijl jij zelf niet eens weet wie je tegenstander is, en je hoort 'Mwoehahaha', dan kun je opgelucht adem halen. Oh gelukkkig, onze tegenstander is een Boosaardig Genie. Hehe, ik dacht even dat we in de problemen zaten.
Komt wel goed.
Maar helaas, de lach die wij hoorden klonk heel anders.
Ik zou niet eens weten hoe ik het op moest schrijven. Mwihhhhharchagnihihiiiiii, zo iets?
Het klonk als de lach van een volkomen waanzinnige engerd. Iemand tegen wiens plannen niet te beginnen is.
Je breekt de antenne van zijn moord-robot af, en dan blijkt het geen robot te zijn. Is het een mobiele koelkast met lekkere hapjes. Intussen blijkt dat de vloer is ingesmeerd met een of ander naar goedje dat je schoenzolen opeet. En daarna je voeten.
Je gooit suiker in de benzinetank van de alles vernietigende laserstraal, en dan blijkt opeens dat die straal niet op benzine loopt maar op de vleugelslag ven een kolonie giftige bijen, die in de benzinetank wonen. En die eruit komen omdat ze willen weten waar al die lekkere suiker nu opeens vandaan komt, en ze zullen pas rusten als ze zich meester hebben gemaakt van de hele suikervoorraad terwijl de vorige eigenaar (jij, dus!) doodgeprikt op de grond ligt.
Probeer zo iemand buiten westen te slaan en hij bijt in je vuist. Mag je nog van geluk spreken als hij er geen vinger af knabbelt.
'Hihihiaaarghagnahiii!' lachte de onbekende verder. 'We hebben ze, M! We hebben ze!'
Plotseling baadde de hele gang in een verblindend, wit licht. Het was zo fel, dat we helemaal niets meer zagen. Zelfs in de pikzwarte duisternis hadden we meer kunnen onderscheiden dan in deze zee van stralen.
'Ze zijn er niet! gilde de waanzinnige stem. 'Ze zijn er niet, M! De Donderkat is er niet bij, en de professor ook niet! Wie zijn deze drie? Helemaal niemand!'
'Nou jaaaa,' zei Kwetter verontwaardigd. 'Ik bent wél iemand. En Michael ook! Hij bent mijn verloofde, toevallig.'
Uh... ben ik dat? Daar wist ik niks van. Toevallig.
Maar ik had nu even geen tijd en zin om te protesteren. Ik werd afgeleid door alle kleurige flitsen en ballen voor mijn ogen. Ik lette zelfs niet op de akelige stem, die zei: 'Die zijn er niet bij, inderdaad. Maar maakt u zich geen zorgen, doctor! Alles gaat precies volgens plan, tot nu toe. Mwoehahaha!'