De pasjes van de kapsel-man
Gaby wilde graag een uitzending zien over haar favoriete zanger - een knaap die niet zo goed kan zingen, maar wel een heel beroemd kapsel heeft. En dat is kennelijk ook wat waard.
Mama is in kapsels niet zo heel erg geïnteresseerd. Een 'kapsel' betekent voor haar 'datgene wat voorkomt dat er haar voor je ogen hangt, als je bezig bent met je reageerbuisjes. En ik ben heel blij dat ze daar voorrang aan geeft. Als ze met haar reageerbuisjes aan 't knoeien is, maakt ze meestal dingen die heel erg verschrikkelijk kunnen ontploffen. Het zou toch buitengewoon knullig zijn als ons hele gezin in duizend stukjes uit elkaar zou spatten, omdat mama niet goed kon zien wat ze deed. Omdat haar haar voor haar ogen hing, op een of andere hippe foto-modellen-manier.
Dus toen Gaby begon te zeuren dat haar kapsel-manntetje op tv kwam, keek mama haar met opgetrokken wenkbrauwen aan en vroeg: 'Nou en? Wat hebben wij daarmee te maken?'
'Ik wil dat graag zien,' zei Gaby.
'Waarom?' vroeg mama verbijsterd.
'Omdat hij zo goed kan zingen,' zei Gaby. Ik maakte een heel gek geluid. Het geluid dat er uit je neus komt als je het op een onbedaarlijk proesten wilt zetten, maar je probeert je in te houden omdat anders je zusje heel erg kwaad wordt, in verband met haar moeilijke leeftijd.
'Daar luister je dan maar een andere keer naar,' zei mama. 'Ik wil dít graag zien. En ik wil het nú zien, want het is live.'
'Mijn programma is ook live,' mokte Gaby.
Toen ik dat hoorde, kon ik mijn lachen niet meer inhouden. Iedereen weet dat kapselmans nooit, maar dan ook nooit live-optredens geeft.
Hij kijkt wel uit.
Dan kan iedereen horen dat hij valser zingt dan een krolse zwerfkat.
Bovendien heeft hij de hersens van een demente mossel, dus als hij moet zingen kan hij zijn danspasjes niet meer onthouden. En danspasjes, daar is hij heel goed in. Hij heeft een heel team van mensen, die allemaal druk bezig zijn om te zorgen dat, wat er ook gebeurt, zijn danspasjes en zijn kapsel goed bij elkaar passen.
Ja, er komt nog heel wat bij kijken als je beroemd wilt worden.
Gaby vond het niet zo leuk, dat ik moest lachen om haar onzin.
En dat ze van mama haar zin niet kreeg, vond ze ook maar niks. Woedend stampte ze de kamer uit, en ze sloeg de deur met een grote knal achter zich dicht.
Misschien denk je, dat je wel zo'n beetje weet wat ik bedoel. Misschien heb je zelf ook een broer of zus, die soms volkomen onredelijk is en dan met de deuren slaat. Ja, denk je dan, dat geluid van die dicht-knallende deur, dat ken ik wel!
Fout. Fout, fout, fout.
De deur die bij jou thuis dichtknalt, is een héél andere deur dan de deuren aan boord van de Tsaar Peter. Wij hebben grote, zware, ijzeren deuren. Zo groot en zwaar zijn ze, dat ze traag bewegen in hun scharnieren. Je moet echt enorm je best doen, wil je die laten knallen.
Maar dan heb je ook wat! Want niet alleen onze deuren zijn van staal. Alles is van staal, aan boord van een onderzeeër. De muren, de vloeren, de plafonds en zelfs een groot deel van de meubels. En dat trilt en galmt en gonst allemaal mee, zodat horen en zien je vergaat.
'Mooi is dat,' zei mama toen de laatste echo's waren weggestorven. 'Nou heb ik het belangrijkste gemist!'
'Waar kijkt jij eigenlijk naar, mama?' vroeg Kwetter nieuwsgierig.