Thijs Goverde met rood t-shirt met de tekst: Reading is Sexy
<<

Wij mogen even iets voor onszelf doen

'We gaan die loods eens een bezoekje brengen,' zei agent Rasmus vastberaden. 'Kaaiman-eilanden of geen Kaaiman-eilanden. Laten we nu meteen vertrekken.'
'Laten we dat vooral niet doen,' zei Ronja.
'Die 'M' heeft misschien een val opgezet,' gaf Rasmus toe, 'maar als we nu meteen vertrekken, kunnen we hem misschien verrassen.'
'Als we nu meteen vertrekken,' zei Ronja (en ik wou dat ik een woord had om de keiharde onverzettelijkheid van haar gezicht te beschrijven), 'dan mogen we daar niet naar binnen. Want we hebben geen officiëel huiszoekings-bevel.'
'Maar er zit daar een schurk!' protesteerde Rasmus. Misschien vallen er wel dooien als we niet meteen...'
'Daar heb je gelijk in,' knikte Ronja. 'Maar ja, regels zijn nou eenmaal regels, he? Ik bedoel: je kunt de regels niet zo maar negeren.'
'Waarom niet?' snoof Rasmus.
'Daar zijn regels niet voor bedoeld,' legde Ronja behulpzaam uit. 'Ze zijn bedoeld om je aan te houden. Wat dat betreft zijn het heel andere dingen dan, bijvoorbeeld, aanbevelingen. Daarom zijn er ook aparte woorden voor die twee dingen, snap je? Nou, kijk maar niet zo boos, dan gaan we gezellig samen de formulieren invullen om een huiszoekingsbevel aan te vragen.'
Ze sleepte Rasmus mee naar een computer en begon vrolijk te tikken en te muizen. Een paar minuten later begon een grote printer in de hoek van het politielab enorme hoeveelheden formulieren uit te spugen.
'Daar zijn ze nog wel even mee bezig,' zei agent Jonathan. 'Gaan jullie maar even lekker iets voor jezelf doen.'
Dat lieten wij ons natuurlijk geen twee keer zeggen.
'We bellen!' riep papa terwijl we ons het bureau uit haastten.
Jonathan maakte een vaag gebaartje naast zijn oor, met zijn duim en zijn pink.'Grappig,' zei papa toen we buiten stonden. 'Ik heb toch heel wat banken geplunderd, de afgelopen jaren, en dat is internationaal bekend, maar ik mocht gewoon naar buiten! Ik had niet verwacht dat ze mij zomaar zouden laten gaan...'
'Nou ja,' zei ik, 'ze hadden natuurlijk ook nogal wat anders aan hun hoofd. Zoals de meest gezochte terrorist te wereld, een ontvoerde dinosaurus, en de geheimzinnige 'M' die dreigt het bureau de lucht in te blazen. Ik kan me wel voorstellen dat ze dan even geen aandacht hebben voor een bankrovertje. Grote stoere bankrover, bedoel ik.'
Ik had het idee dat ik papa een beetje moest troosten. Dat hij zich misschien een beetje gepasseerd voelde.
Maar dat viel mee. Hij lachte breed en sloeg mij op m'n schouder.
'Kom,' zei hij. 'Op naar die loods!'
'Zonder mama?' vroeg Gaby benauwd.
Ik snapte wel dat ze het een beetje spannend vond, want papa is heel lief en een eersteklas bankrover, maar mama is beter in, nou, ja, in alle andere dingen, eigenlijk.
Aan papa heb  je niet altijd even veel als aan mama, bedoel ik.
'Hoho,' protesteerde Alexander, 'misschien doet die schurk Joostje wel kwaad als wij nu naar die loods gaan. 'We kunnen beter al 'M's aanwijzingen tot op de letter uitvoeren.'
'Dat kunnen we helemaal niet,' zei papa. 'Want we moesten Josephine naar die loods toebrengen, vanavond, en ik heb geen idee waar ze is.'
'Echt niet?' schrok Alexander. 'Maar dan...'
Op dat moment begon er, vlak naast ons, iemand hartverscheurend te huilen.                                                                                                                   

Thijs is vandaag

Online
Offline,
want ik ben aan het werk in mijn voedselbos!