Thijs Goverde met rood t-shirt met de tekst: Reading is Sexy
<<

Twee soorten prijsuitreikingen

Mamas's woorden misten hun uitwerrking niet. Opvallend genoeg was het juist de kapselknaap, die als door een adder gebeten overeind sprong. 'Dertig seconden nog maar?' riep hij. 'Ik heb mijn hele tourschema omgegooid om erbij te kunnen zijn, vandaag! Uit de weg, uit de weg! Er moet een beroemdheid naar zijn plekje!'
De twee lijfwachten zetten het op een lopen, klaar om zich een pad te banen door het wachtende publiek, zodat hun baas op tijd bij de prijsuitreiking kon zijn.
Helaas voor hen was er niet zo heel veel wachtend publiek.
Ten eerste omdat er niet zo heel veel mensen waren uitgenodigd. Er zijn twee soorten prijsuitreikingen, namelijk. De prijsuitreiking waar zo veel mogelijk mensen worden uitgenodigd en die live op televisie wordt uitgezonden, omdat de organisatoren hopen dat de prijs belangrijker zal worden als er veel mensen naar kijken. Liedjeswedstrijden en dergelijke.
En er is het soort prijsuitreiking waar maar heel weinig mensen mogen komen, waar je bij wijze van spreken een moord moet plegen om erbij te kunnen zijn. Waar televisiecamera's ab-so-luut niet welkom zijn. Eén cameraatje misschien, dat eigendom is van de prijsbaas en niet van een tv-zender. Om het overhandigen van de prijs te filmen zodat die beelden op het journaal kunnen worden vertoond.
Winnaars van liedjeswedstrijden verdienen meer geld en zijn vaker op tv, maar winnaars van die ándere soort prijzen, die komen in de geschiedenisboeken.
En dit was dus zo'n geschiedenisboeken-prijs. Er waren niet veel mensen om opzij te duwen. En de mensen, die er wel waren, zaten al lang en breed op hun stoel want dat was het soort mensen dat altijd overal op tijd komt.
Dat er iemand op het laatste moment nog naar binnen wil, dat komt bij de Nobelprijs eigenlijk nooit voor.
Maar ja, normaal worden er ook nooit popartiesten en terroristen uitgenodigd bij de Nobelprijzen.
Afgezien van de heel enkele keer dat er een terrorist de Nobelprijs voor de Vrede krijgt, omdat hij heeft beloofd op te houden met zijn terreur-daden.
De meeste terroristen komen dergelijke beloftes niet na. Daarom krijgen ze ook niet vaak de prijs, omdat het zo'n afgang is voor het prijs-comité als iemand met de prijs in zijn zak weer vrolijk aan het moorden slaat. De Vredesprijs gaat meestal naar presidenten en dergelijke. Die maken (met hun legers) nog veel meer mensen dood, maar zij doen het voor de vrede en dan mag het.
'He mama,' grapte ik terwijl we achter de lijfwachten aanrenden, 'misschien moet jij een keer ophouden met bommen gooien. Krijg je ook een Nobelprijs!'
'Wat kan mij die prijs voor de Vrede schelen,' hijgde mama. 'Ik wil die voor de Natuurkunde. Ik ben en blijf een...' Opeens stond ze stokstijf stil. Er was haar een gedacht in het hoofd geschoten die haar trof als een bliksemschicht.
'Allebei,' mompelde ze. 'Als eerste en enige in de geschiedenis, allebei! Ik... Ik wil...'

Thijs is vandaag

Online
Offline,
want ik ben aan het werk in mijn voedselbos!