Thijs Goverde met rood t-shirt met de tekst: Reading is Sexy
<<

Je kunt niet zonder tafels

Plotseling baadde de hele ruimte in een vaal blauwig licht.
Een hele wand bleek uit televisieschermen te bestaan, en de Moeflon had ze aangezet.
Er was niks interessants op te zien. Gewoon stukken straat, muren, daken, een regenton...
'Beveiligingscamera's?' vroeg papa.
De Moeflon knikte.
'Wat véél,' zei papa.
'Ik had er ook veel nodig,' zei de Moeflon. 'Want ik wist dat uw echtgenote een gulle hand heeft, als het aankomt op het uitdelen van bommen. Wacht, ik spoel ze allemaal een uurtje terug.'
Onderin alle schermen stond een reeks cijfertjes. Daarin kon je, als je goed oplette, de datum van vandaag en de tijd herkennen. De Moeflon drukte op een paar knopjes van zijn afstandsbediening en de tijd-cijfers sprongen terug. Naar een uur geleden.
Alles zag er precies hetzelfde uit.
Oh nee, toch niet. Op één van de schermen was een geheimzinnig persoon te zien. Steels om zich heen kijkend sloop de onbekende naar een regenton en legde er een donker pakket achter.
Een bom, dat wist ik zeker. Want de geheimzinnige onbekende was mama, dat zag ik duidelijk aan haar manier van bewegen.
'U bent op TV, mevrouw!' kirde de Moeflon. 'Misschien wordt u wel ontdekt! Haha, daar vergeet ik bijna: u bént ontdekt. Door mij, hahaha! Ik spring even drie minuten vooruit, goed?'
De cijfertjes onderin beeld versprongen, en we zagen mama een andere bom leggen, op een ander scherm. En daarna nog een, en nog een en nog een... Vijftien bommen, in totaal.
'Nou nou,' zei de Moeflon, 'u bent een druk dametje, hoor! En wat was u van plan, met al die bommen? Nee, niks zeggen, ik wil er graag naar raden. U heeft een knopje in uw zak. Als u daarop drukt, dan ontploft de hele boel en dan zijn we allemaal dood. En u wilt mij dwingen, julllie te laten vertrekken, omdat u anders ons allemaal opblaast. Dat was het plan, of niet? Ik zie aan uw gezicht dat ik gelijk heb! Bovendien: ik ken u toch langer dan vandaag? Ik weet hoe u werkt, ik weet hoe u denkt, ik weet wat u een oplossing vindt en wat niet. Ik weet dat u nooit mensen op wilt blazen, maar ik weet óók dat u zonder gewetenswroeging uzelf, uw gezin en mij van de aardbodem zou wegvagen, als ik op het punt stond jullie dood te maken - want dan maakt het allemaal toch niks meer uit...'
'Hoe weet jij dat allemaal?' vroeg Kwetter verwonderd.
'Zoals ik al eerder zei: ik doe netjes mijn huiswerk,' zei de Moeflon.
'Ik doet ook altijd netjes mijn huiswerk,' zei Kwetter verontwaardigd, 'En het enige wat ik daarvan leert is de tafels, en de hoofdsteden van Europa.'
Daar moest de Moeflon om lachen. 'Heel goed, heel goed,' hikte hij. Je moet je tafels kennen, hoor, anders bereik je niks in het leven! Kijk maar naar mij: ik ken de tafels, en ik ben de grootste meesterspion aller tijden! En mevrouw Laarmans kent de tafels - zij is een super-terrorist. Nee, als je iets wilt worden, later, dan kun je niet zonder de tafels! Behalve dan dat jij niks anders zult worden dan, hm, eens kijken, wat had ik voor jou ook al weer in gedachten... oh ja, piranha-voer! Want jou mag ik wel, jij doet weinig kwaad, en de piranha's zijn relatief snel klaar met hun slachtoffers.
Maar goed. Ik zal je laten zien wat mijn huiswerk is...'
Hij drukte weer op zijn afstandsbediening.

Thijs is vandaag

Online
Offline,
want ik ben aan het werk in mijn voedselbos!