Thijs Goverde met rood t-shirt met de tekst: Reading is Sexy
<<

Goeie pillen

Die vijf draaiden een beetje dol, door de pillen van de generaal.
En als ik zeg: 'een beetje', dan bedoel ik eigenlijk: heel veel. Eén van de vijf ging op de grond liggen met zijn duim in zijn mond en huilde als een baby. Een andere rende gillend van angst het bos in. Nummer drie rende ook het bos in, maar niet uit angst. Hij was op slag verliefd geworden op een toevallig voorbij komende miereneter en holde achter zijn nieuwe liefde aan.
De nummers vier en vijf kregen ruzie en schoten elkaar dood.
'Goeie pillen,' zei ik.
'Wat je maar goed noem,' klonk het uit de boom naast me.
'Kwetter!' riep ik blij.
Even later zat Kwetter naast mij in de boom en ze knuffelde mij zo stevig dat ik even dacht: het is toch wel bitter. Zóveel gevaren overleven en dan doodgeknuffeld worden door een meisje van tien.
Toen wilde ze me nog zoenen ook.
Ja, dahag!
'Geen tijd voor,' zei ik terwijl ik probeerde haar kusmondje te ontwijken. 'De soldaten zijn naar Gby op zoek. Met bloedhonden. We moeten haar redden.'
'Welnee,' murmelde Kwetter, 'dat denkt jij maar. Ik denkte dat ook, hoor. Toen ik jullie boemen hoorde, denkte ik: Ik moet Gaby en Michael redden. En kijkt nou eens! Jij is nog helemaal heel.'
Dat was wel waar, natuurlijk, maar dat kwam alleen maar omdat Gaby de soldaten had weggelokt. De enige reden dat Kwetter mij niet hoefde te redden was eigenlijk dat Gaby het al had gedaan. Dus... Ja...
Even later slingerden Kwetter en ik door de boomtoppen.
Er klonk een donderende klap uit de richting van de mijn.
'Dat was Gaby's vierde bom,' hijgde ik, want ik had dat z'n beetje bijgehouden. Hoewel ik er, toen ik bijna stikte in de knuffel-worsteling, misschien wel eentje gemist had. 'Ze heeft er nog maar eentje. We moeten opschieten!'
Dat deden we. We schoten zo ongelooflijk op dat we de generaal en zijn dolgedraaide soldaten inhaalden.
Wat niet zo heel moeilijk was, want door de pillen liepen ze nogal wat vertraging op. Ze kregen de slappe lach, zochten ruzie met bomen of probeerden zichzelf te tatoëren met een scherpe doorn en wat bessensap.
Er waren nog maar weinig soldaten, zagen we. Kennelijk waren er nogal wat afgevallen onderweg.
Waarom gaf de generaal zijn mannen die pillen eigenlijk? Ze raakten er heel erg van in de war. Daar heb je toch niks aan?
Even later kregen we de mijn in zicht. Toen zagen we wat het nut van die pillen was.
De jongens werden er dan wel gek van in hun hoofd, maar de meesten werden bloeddorstig gek en dat is voor een generaal natuurlijk wel prettig.
Voor ons uit holde een groepje jonge soldaten. Ze renden ongelooflijk hard en ze lieten zich nergens door tegenhouden. Dwars door struiken gingen ze, sommigen probeerden zelfs dwars door bomen te rennen maar dat lukte natuurlijk niet, ze knalden keihard tegen de stammen aan, twee, drie, vier keer achter elkaar in een poging om er doorheen te komen, waarna ze het opgaven en met bebloede koppen en gebroken neuzen om de boom heen denderden om hun kameraden weer in te halen.


Thijs is vandaag

Online
Offline,
want ik ben aan het werk in mijn voedselbos!