de vitaminen zijn het probleem niet
'Wat bent weer eens zover?' vroeg Kwetter.
'Papa kent de naam van doctor Santos. Weet je niet wat dat wil zeggen?'
'Eh... dat wilt zeggen dat het een schurk bent? Een schurk die papa nog ken van zijn werk bij de Doggersbank?'
'Precies,' knikte ik grimmig. 'Ongetwijfeld iemand die kinderen ontvoert en er verschrikkelijke experimenten op uitvoert. Toch, pap?'
'Nou...' zei papa zuinigjes, 'zó erg is het allemaal niet, hoor. Doctor Santos is gewoon een wetenschapper, net als mama. Maar in tegenstelling tot mama is hij heel erg geïnteresseerd in het geld, dat hij met zijn wetenschap verdienen kan. Josefien zou zeggen: dan is hij geen échte wetenschapper, maar goed, hij heeft wel een witte jas dus ze heeft gewoon ongelijk.'
'Dat is niet alles, hè?' vroeg ik vermoeid. 'Je kent hem van de Doggersbank, dus dat kán niet alles zijn. Vertel het maar. Kom maar op met die opengesneden kinderen. Ik kan het verdragen.'
'Dat kunt jij helemaal niet,' zei Kwetter streng. 'Jij ga enorm overgeven.'
Ze had gelijk, wist ik. Maar dat zei ik natuurlijk niet. Ik trok mijn stoerste hoofd en deed alsof ik al zoveel had meegemaakt en gezien, dat ik van een paar verminkte kinderen meer of minder echt niet meer opkeek.
Ondertussen hield ik mijn hard vast voor de gruwelen, waar mijn vader ongetwijfeld mee aan zou komen zetten.
'Doctor Santos,' begon papa, 'is gespecialiseerd in het veranderen van wezens vóórdat ze begnnen met groeien.'
'Genetische manipulatie,' knikte ik wijs.
'Wat bent dat?'
'Een moeilijk woord. Meer weet ik er ook niet van.
'Onderbreek me dan ook niet, knul. Maar inderdaad, zo heet dat. Het soort wetenschap dat muizen maakt, die licht geven in het donker. Of dat dinosaurussen geboren laat worden uit alligator-eieren. Of dat, en nu komen we bij meneer Santos, maïs ontwikkelt met meer vitaminen erin. Of aardappels die niet beschimmelen.'
Wantrouwig keek ik papa aan. 'Wacht even, hoor. Maïs met meer vitaminen? Vitaminen zijn toch juist goed? We eten al maandenlang zeewier, vanwege de vitaminen! Als vitaminen nu opeens slecht zijn, dan word ik met terugwerkende kracht heel erg...'
'Neenee,' onderbrak papa mij, 'vitaminen zijn prima. De vitaminen zijn het probleem niet. En onbeschimmelde aardappels ook niet. En tarwe die twee keer zo veel korrels geeft ook niet. Dat zijn allemaal zegeningen voor de mensheid. Dat heeft doctor Santos allemaal uitgevonden en daar mogen we hem dankbaar voor zijn.'
'Maar?' zei ik. 'Er komt nu een "maar", ik weet het zeker. Zegeningen voor de mensheid, daar doen ze bij de Doggersbank niet aan.'
'Ze zijn er niet tegen,' zei papa. 'Behalve als ze er geen geld aan verdienen. En meneer Dogger heeft natuurlijk een sluwe, boosaardige manier bedacht om geld aan deze zegeningen te verdienen.'